ဆုံးမလြယ္တဲ့သူျဖစ္ပါေစ၊
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
တစ္ခါတုန္းက ဘုရားေလာင္းရေသ့ဟာ
ရေသ့ရဟန္း၀တ္ၿပီး ေတာမွာ ေနေနပါတယ္။
တစ္ေန႔ ေတာ့ ဆြမ္းခံကျပန္အလာေရကန္တစ္ကန္ထဲဆင္းၿပီး
ေရခ်ိဳးရင္း ကန္ထဲက ပဒုမၼာၾကာကို နမ္းလုိက္ပါတယ္။
ဒါကိုေရကန္္ေစာင့္ေနတဲ့ နတ္သမီးကေတြ႕ၿပီး၊
စိတ္ထဲမွာ မသက္မသာျဖစ္သြားပါတယ္။
ရဟန္းကိုလည္း အျပစ္စကားဆုိလုိက္ပါတယ္။
●ရဟန္း…
ပုိင္ရွင္မေပးဘဲ ၾကာပန္းကိုနမ္းတာဟာ
“ခုိးျခင္း” အဂၤါေတြထဲက တစ္ခုပဲ။
ဒါေၾကာင့္ သင့္ရဟန္းဟာ “နံ႔သာသူခုိးပဲ”။
အေစာင့္နတ္သမီးရဲ႕ျပစ္တင္စြပ္စြဲသံၾကားေတာ့
ရဟန္းကလည္း ျပန္ေခ်ပပါတယ္။
●နတ္သမီး …
ငါဟာၾကာပန္းကိုယူလည္းမယူ၊ ခ်ိဳလည္းမခ်ိဳး၊
အေ၀းကပဲနမ္းတာပါ။
ဘာျဖစ္လုိ႔ ငါ့ကို “နံ႔သာသူခုိး”လုိ႔ စြပ္စြဲတာလဲ။
ေစာေစာက ငါ့ေရွ႕က ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ
ေရကန္ထဲဆင္းျပီး ၾကာစြယ္ေတြကိုလည္းခူးတယ္၊
ၾကာပန္းေတြကိုလည္း ခ်ိဳးဖ်က္ယူတယ္။
အဲဒီပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ “ၾကာပန္းသူခုိး”လုိ႔ မေျပာတာလဲ။
နတ္သမီးက သူေျပာမယ္စကားကို ရဟန္း
မၾကားမွာစိုးလုိ႔ထင္တယ္။
ေရွ႕ကို ေျခတစ္လွမ္းတုိးရင္း ေလသံျပင္းျပင္း
မ်က္ႏွာထားတည္တည္နဲ႔ ေျပာလာပါတယ္။
●“ရဟန္း….
မေကာင္းမႈမ်ဳိးစုံကို ျပဳေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိတယ္။
အဲဒီပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ အညစ္အေၾကးေတြ
အထပ္ထပ္ေပက်ံေနတဲ့ “လက္ႏွီးစုတ္”လုိပဲ။
အဲဒီ လက္ႏွီးစုတ္ဟာ အညစ္အေၾကး
တစ္ခုခုထပ္ေပက်ံေပမယ့္ ထူးၿပီးမသိသာေတာ့ဘူး။
ဒီအတုိင္းပဲ “အကုသုိလ္အညစ္အေၾကး” မ်ိဳးစုံကပ္ေနတဲ့
ပုဂၢိဳလ္မွာ ေနာက္ထပ္အညစ္အေက်းတစ္ခု
ထပ္ကပ္လုိ႔လည္း ထူးျပီးမသိသာေတာ့ဘူး။
အဲဒီပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကုိေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔ ဘာမွ မေျပာလုိဘူး။
သင္ရဟန္းကိုသာ ေျပာခ်င္တာ။
စင္ၾကယ္မႈကိုပဲ ရွာမွီးေနတဲ့ ေယာက်္ားျမတ္ဟာ
သားျမီးဖ်ားေလာက္ရွိတဲ့ မေကာင္းမႈကိုလည္း
တိမ္တုိက္ေလာက္သေဘာထားရတယ္၊
သိရဲ႕လား ရဟန္းရဲ႕။”
ရဟန္းက နတ္သမီး ဥပမာနဲ႔ေျပာလုိက္တဲ့စကားကို
ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်သြားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
နတ္သမီး …
သင့္ဟာ ငါ့ကို စင္ၾကယ္သူလုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳတယ္။
ျပီးေတာ့ ငါ့ကို သတိေပးေစာင့္ေရွာက္တယ္။
တကယ္လုိ႔မ်ား ေနာင္အခါ သင့္မ်က္လုံးထဲမွာ
အျမင္မေတာ္တာရွိခဲ့ရင္ အခုလုိ႔ေျပာဆုိေပးပါ။
ရဟန္း . . . ငါ့တုိ႔ဟာ သင့္ကိုအမွီျပဳျပီး
အသက္ေမြးေနတာမဟုတ္ဘူး။
သင့္ရဲ႕အခစားလည္း မဟုတ္ဘူး။
ဘယ္လမ္းဟာ သုဂတိသြားတဲ့လမ္းဆုိတာ သင့္သိတယ္။
သိတဲ့အတုိင္း ကိုယ္တုိင္းပဲသြားပါ။
ငါ့ကိုအားမကိုးပါနဲ႔။
ရဟန္းက နတ္သမီးရဲ႕ စကားရင့္ရင့္ကို
လက္ခံသေဘာတူတဲ့ အေနနဲ႔ ေက်းဇူး
စကားျပန္ေျပာတယ္။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ နတ္သမီး အခုလုိ
သတိေပးတာကိုပဲ။”
နတ္သမီးက ရဟန္းကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး
ေျပာလုိက္မိေပးမဲ့ ေျပာလြယ္ဆုိလြယ္ရွိတဲ့
ရဟန္းကုိ စိတ္ထဲက ၾကည္ညိဳေနပါတယ္။
ဘုရားအေလာင္းဟာ နတ္သမီးရဲ႕ ဆုံးမစကားကို
အေျခခံျပီး တရားကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္လုိက္တာ
ဈာန္ေတြရသြားျပီး ျဗဟၼာ့ျပည္ကိုလားေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။
(ငါးရာ့ငါးဆယ့္ဇာတ္၀တၳဳ၊ သိဃၤပုပၹဇာတ္။)
■ေျမာင္းထဲမွာ ေျမာင္းေဖၚေနတဲ့သူတစ္ေယာက္
ရႊံ႕တစ္စက္ေပသြားလုိ႔ ဘာမွျဖစ္မသြားပါဘူး။
ေျမာင္းေဘးကရပ္ၾကည့္ေနတဲ့သူ
ရႊံံ႕တစ္စက္ေပသြားရင္ သိပ္သိသာပါတယ္။
■မေကာင္းမႈမိ်ဳးစုံျပဳေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္
မေကာင္းမႈတစ္ခုကို က်ဴးလြန္လုိက္လုိလည္း
ထူးျပီးမသိသာသြားသလုိ၊
ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ထူးျပီးစိတ္မ၀င္စားပါဘူး။
စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ မသင့္ေလွ်ာ္တာ
တစ္ခုခုလုပ္လုိက္ရင္ သိပ္ၿပီး သိသာေနတတ္ပါတယ္။
ေနာက္ဥပမာတစ္ခုကေတာ့ လက္ႏွီးစုတ္မွာ
အိုးမဲတစ္ကြက္ ထပ္ေပလို႔ ထူးျပီးမသိသာပါဘူး။
အ၀တ္ျဖဴျဖဴမွာ အိုးမဲတစ္ကြက္ ေပက်ံလိုက္ရင္ေတာ့
သိပ္ျပီး သိသာေနတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မိမိတို႔လည္း ထိုရဟန္းကဲ့သို
ဆုံးမလြယ္သူေတြျဖစ္ၾကပါေစ
Credit
#Thu
No comments:
Post a Comment